Frequentietherapie is een natuurgeneeswijze. Een alternatieve behandelingsmethode die verbazingwekkende resultaten oplevert, bij allerlei ziekten of aandoeningen. Dr. Royal Rife, een briljant wetenschapper die in de vorige eeuw leefde, ontdekte dat schadelijke micro-organismen met behulp van frequenties kunnen worden vernietigd. Frequentietherapie wordt beschouwd als een van de meest vernieuwende en vooruitstrevende vorm van therapie in de complementaire gezondheidszorg.

Hoe werkt Frequentietherapie?

De theorie, in gewoon Nederlands, kan begrepen worden aan de hand van de analogie van een operazangeres die een kristallen glas met haar stem kan doen barsten. Het glas trilt van nature op een bepaalde frequentie, en wanneer de zangeres een specifieke noot continue op die specifieke frequentie van het glas aanhoudt, dan doet de frequentie het glas breken.

Hetzelfde gebeurt met onze organen en de ziekteverwekkers in ons lichaam. Elk orgaan, ziekte of aandoening zendt een bepaalde frequentie uit. Wanneer de ziekteverwekkers in onze organen huist, dan wordt de trillingsfrequentie van het desbetreffende orgaan naar beneden gehaald, krijgen we klachten en worden we ziek. Frequentietherapie zendt vervolgens meer van deze lage frequentie naar de ziekteverwekkers, wat structurele stress veroorzaakt. Met als resultaat dat de ziekteverwekkers verzwakken of letterlijk uit elkaar vallen. Vervolgens worden ze door het lichaamseigen immuunsysteem opgeruimd en/of vernietigd. 

Versterking van het immuunsysteem met Frequentietherapie en nog veel meer

Zowel elk menselijk organisme als elke ziekteverwekker zenden bepaalde frequenties uit. Frequentietherapie laat de ziekteverwekkers zo trillen dat ze door het immuunsysteem vernietigd of bestreden kunnen worden.

In combinatie met de juiste voedingssupplementen doodt frequentietherapie niet alleen specifieke ziekteverwekkers, bacteriën, schimmels of virussen, maar ondersteunt het ook de functies van de menselijke organen, stimuleert ontgiftingprocessen en versterkt het immuunsysteem. Het zelf herstellend vermogen van het lichaam wordt versterkt.

Wie heeft de Frequentietherapie uitgevonden?

Als een deelgebied van elektrotherapie kan frequentietherapie op verschillende wetenschappers teruggevoerd worden.

Een van de vroegste vormen van elektrotherapie, die voor medische doeleinden gebruikt werd, kan gedateerd worden uit de tijd van de Egyptische geavanceerde beschaving. Het aanbrengen van sidderalen, sidderkatten of sidderroggen was bedoeld om jicht of andere pijnen te genezen. Al deze vissoorten hebben een specifiek orgaan, de z.g. electroplax, dat elektrische schokken van tot 50mA opwekt. Men ontdekte destijds dat de elektrische schokken niet gevaarlijk zijn voor mensen, maar wel uiterst effectief.

Voor zijn studies ontwikkelde Rife zijn beroemde speciale microscoop, die een hoge resolutie had. Met behulp van deze microscoop kon hij waarnemen hoe ziekteverwekkers stierven als bepaalde frequenties werden toegepast. In de jaren 1950 ontwikkelde Rife een speciaal apparaat voor frequentie-therapie dat via elektroden elektromagnetische golven in het lichaam zendt.

Deze elektromagnetische golven brachten de ziekteverwekkers opzettelijk in trilling, zodat ze stierven of zo verzwakt werden dat ze door het lichaamseigen immuunsysteem vernietigd konden worden. Rife noemde deze oscillaties "dodende frequenties". Deze frequenties zijn vergelijkbaar met een operazanger die glas kan laten springen. Als de exacte frequentie van de ziekteverwekker geraakt wordt, lossen de DNA strengen op volgens het resonantie principe en wordt de ziekteverwekker vernietigd. De "dodende frequenties" bestaan voor een grote verscheidenheid van ziekteverwekkers en kunnen, volgens de onderzoekers, gebruikt worden om ziekten te behandelen.

Omdat Rife's goedkope kankerbehandeling door de farmaceutische industrie geboycot werd, werden zijn studies pas decennia later opgepikt door de wetenschapper Dr. Hulda Clark.